Wim woont halverwege de Boerhaavelaan en gaat regelmatig een uurtje zwerfafval opruimen. Op de 200 meter tussen zijn voordeur, en de rotonde bij De Peperklip heeft hij vaak al twee volle tassen verzameld, één met plastic en één met restafval.
‘Vroeger liep ik buurtpreventie en gaf ik de locaties van zwerfafval en bijgeplaatste vuilniszakken door aan Toezicht & Handhaving. Maar daarmee was de troep nog niet opgeruimd. Nu gooi ik wat ik tegenkom direct in de container en laat ik de straat, al is het maar voor even, schoon achter. Dat geeft véél meer voldoening. En de blije reacties van bewoners en voorbijgangers zijn een mooie bonus.’
Over het antwoord op de vraag wat hem beweegt, hoeft Wim niet na te denken. ‘Ik woon hier al dik 20 jaar en houd van deze buurt. De lanen zijn prachtig opgeknapt en nu is het aan de bewoners om ze ook mooi te hóuden. Ik heb van huis uit meegekregen dat samenleven niet alleen nemen is, maar óók geven. Er zijn in Oost heel veel mensen die zich inzetten voor een leefbare wijk. Plandelen is mijn manier om daaraan een steentje bij te dragen.’
Lachend: ‘Je wordt er trouwens wel bloedfanatiek van. Er ligt zóveel dat het moeilijk is om te stoppen. Het gekste dat ik ooit ben tegengekomen? Een trommel. Nog helemaal intact. Ik maak zelf muziek, dus die staat nu bij mij thuis.’